WPA2

WPA2 staat voor Wi-Fi Protected Access 2 en is een beveiligingsprotocol dat gebruikt wordt om netwerken te beveiligen, vooral draadloze (wifi) netwerken. Het is de opvolger van WPA (Wi-Fi Protected Access) en werd in 2004 geïntroduceerd als onderdeel van de 802.11i-standaard van de IEEE (Institute of Electrical and Electronics Engineers).

WPA2 zorgt voor de beveiliging van het netwerk door het verkeer tussen de apparaten en de router te versleutelen. Het gebruikt daarvoor een geavanceerdere methode van encryptie dan zijn voorganger, namelijk AES (Advanced Encryption Standard), een zeer sterke vorm van encryptie die ook door overheden en financiële instellingen wordt gebruikt.

Er zijn twee modi binnen WPA2:

• WPA2-Personal (ook bekend als WPA2-PSK): Deze modus is bedoeld voor thuis- en kleine kantoornetwerken. Het gebruikt een vooraf gedeelde sleutel (PSK, Pre-Shared Key) of een wachtwoord voor authenticatie. Dit maakt het eenvoudig in te stellen, maar de beveiliging is zo sterk als het gekozen wachtwoord.
• WPA2-Enterprise (ook bekend als WPA2-802.1X): Deze modus biedt een hoger beveiligingsniveau en is bedoeld voor bedrijfsnetwerken. Het gebruikt een authenticatieserver om individuele gebruikers te authentiseren, waardoor het netwerk beter beschermd is tegen ongeautoriseerde toegang.

WPA2 is lange tijd de standaard geweest voor wifi-beveiliging, maar omdat de technologie zich blijft ontwikkelen, is het protocol opgevolgd door WPA3, dat nog sterkere beveiligingsmaatregelen biedt. Toch blijft WPA2 breed ondersteund en biedt het een aanzienlijke verbetering in beveiliging vergeleken met zijn voorgangers, WPA en WEP (Wired Equivalent Privacy).