Een IP-adres is een soort digitaal huisadres waarmee je informatie opvraagt. Zodra je een website bezoekt, stuur je in feite een verzoek naar die site om de informatie van een webpagina naar jouw (IP-)adres te sturen.

Maar wat is een IP-adres eigenlijk?

Waarschijnlijk ben je op deze pagina terechtgekomen via een van onze andere pagina’s of door te zoeken op ‘wat is mijn IP’  of ‘what is my IP address’. Het IP-adres staat voor Internet Protocol adres. Het is een code die jouw apparaat aangewezen krijgt zodat jouw apparaat geïdentificeerd kan worden. In de meeste gevallen wordt je IP-adres door je internetaanbieder toegewezen aan je internet modem, en iedereen die van ditzelfde internetnetwerk gebruikmaakt (familie, huisgenoten, of collega’s als je op het werk bent) maakt gebruik van hetzelfde IP-adres. Dit IP-adres is dus voldoende om met grote precisie aan te geven waar je je bevindt.

Hoe werkt het?

IP-adressen worden gebruikt om aan te geven welke twee servers of apparaten informatie met elkaar uitwisselen. Het werkt eigenlijk hetzelfde als iets bestellen bij een webshop. Als jij iets wilt bestellen bij een webshop, dan moet je je eigen adres vermelden, zodat de bestelling daarheen gestuurd kan worden.

Tijdens het internetten werkt dit hetzelfde, als je een website bezoekt, vraag je een pakketje informatie (de inhoud van de webpagina) op van het IP-adres van de website. Deze opgevraagde informatie wordt dan bezorgd op jouw adres (het IP-adres van jouw apparaat).

Je IP-adres verandert zodra je verbinding maakt met een andere internet modem. Thuis heb je dus een ander IP-adres dan op je werk. Op die manier weten sites en apparaten met welk adres ze moeten communiceren om ervoor te zorgen dat de pakketjes bij het juiste apparaat terechtkomen. Daarom wordt je IP-adres meegegeven wanneer je een website bezoekt of iets downloadt, het is essentieel voor online communicatie, hoewel het ook je privacy aantast.

Daarnaast worden IP-adressen gebruikt om je locatie te bepalen. IP-adressen zitten namelijk gekoppeld aan een internetprovider en dus aan een globale locatie. De internetprovider kan vervolgens in hun klantenbestand zien wie de eigenaar van een specifiek IP-adres is. Dit wordt bijvoorbeeld gebruikt bij rechtszaken of politie onderzoeken. Toch kan er niet altijd een lijn getrokken worden van een IP-adres naar een specifieke gebruiker. Een IP-adres zegt eigenlijk alleen ‘vanaf deze internetverbinding is iets verstuurd of gedownload’. Als het gaat om een gedeelde computer, of een wifi-netwerk waar ook de buren gebruik van maken, dan kan dus niet worden gezegd dat persoon X iets heeft gedaan puur op basis van een IP-adres.

IPv4 en IPv6

Vaak wordt er onderscheid gemaakt tussen IPv4 en IPv6-adressen. Meestal, als we het hebben over IP-adressen, gaat het over IPv4-adressen. IPv6-adressen zijn in het leven geroepen, omdat de IPv4 adressen op aan het raken zijn. Een IPv4-adres bestaat uit 32 bits, waardoor er ongeveer 4.3 miljard combinaties mogelijk zijn. Een IPv6-adres uit 128 bits, wat resulteert in 4.3 met 38 nullen mogelijke combinaties.