Honeytoken


Een honeytoken is een vorm van cybersecuritymaatregel waarbij een lokmiddel wordt ingezet om aanvallers te misleiden of op te sporen. In tegenstelling tot een honeypot, dat een complete, nagemaakte server of netwerk kan zijn, is een honeytoken meestal een enkel vals gegeven of een stukje informatie dat voor de aanvaller aantrekkelijk lijkt, maar in werkelijkheid geen functionele waarde heeft voor de organisatie.

Hoe werkt een Honeytoken?

Honeytokens kunnen verschillende vormen aannemen, zoals:

  • Valse gebruikersaccounts: Een account dat niet door een echte gebruiker wordt gebruikt, maar wel in de systemen aanwezig is. Als een aanvaller dit account probeert te gebruiken, wordt dit gedetecteerd.
  • Nagemaakte bestanden of documenten: Dit kunnen bestanden zijn die lijken op gevoelige documenten, zoals een bestand met de naam "Wachtwoorden.xlsx", maar die in werkelijkheid geen bruikbare gegevens bevatten.
  • Valse API-sleutels: Deze sleutels kunnen worden geplaatst in bijvoorbeeld code-repositories. Als een aanvaller probeert deze sleutels te gebruiken, kan dit direct worden opgemerkt.

Wat gebeurt er bij een Honeytoken-aanval?

Wanneer een aanvaller toegang krijgt tot een systeem en interactie heeft met een honeytoken, leidt dit meestal tot een waarschuwing of een trigger die de organisatie op de hoogte stelt van de inbraakpoging. Hierdoor kan de organisatie vroegtijdig reageren en verdere schade voorkomen. De aanval zelf richt zich niet op de honeytoken, maar de honeytoken is het middel dat gebruikt wordt om de aanval te detecteren.

Voordelen van Honeytokens

  • Vroege detectie: Ze helpen organisaties om vroegtijdig ongeautoriseerde toegang tot systemen te detecteren.
  • Lage kosten: Honeytokens zijn relatief eenvoudig en goedkoop te implementeren in vergelijking met complexere beveiligingsmaatregelen.
  • Flexibiliteit: Ze kunnen op verschillende plaatsen in een systeem worden toegepast, zoals in databases, logbestanden of code-repositories.

Nadelen en risico's

  • Verkeerde positieve meldingen: Soms kunnen legitieme gebruikers of processen per ongeluk met een honeytoken interacteren, wat kan leiden tot valse alarmen.
  • Beperkte functionaliteit: Honeytokens kunnen alleen detecteren en waarschuwen, maar niet actief een aanval stoppen.

Samenvatting

Honeytokens zijn dus een nuttige en relatief eenvoudige manier om aanvallen vroegtijdig op te sporen door aanvallers te lokken naar valse gegevens of accounts. Ze spelen een belangrijke rol in het detecteren van ongeautoriseerde toegang en kunnen helpen om verdere schade te voorkomen.

Honeypot?

Het verschil tussen een honeytoken en een honeypot ligt voornamelijk in hun schaal, doel en implementatie:

1. Schaal en Complexiteit

  • Honeytoken: Dit is een enkel, specifiek item of gegeven binnen een systeem, zoals een valse gebruikersaccount, een nep API-sleutel, of een document dat eruitziet alsof het gevoelige informatie bevat. Het is klein, gericht, en eenvoudig te implementeren.
  • Honeypot: Dit is een volledig nagemaakt systeem of netwerkcomponent, zoals een valse server, database, of netwerksegment, dat lijkt op een legitieme bron binnen een netwerk. Een honeypot is complexer, omdat het vaak een hele omgeving moet simuleren die aantrekkelijk is voor aanvallers.

2. Doel

  • Honeytoken: Het doel van een honeytoken is om een specifieke actie of toegangspoging te detecteren. Het is ontworpen om aanvallers subtiel te misleiden of om te kijken of er ongeautoriseerde toegang plaatsvindt. Als een honeytoken wordt gebruikt of geopend, geeft dit een directe indicatie dat er een mogelijk beveiligingsprobleem is.
  • Honeypot: Een honeypot heeft een breder doel. Het wordt gebruikt om aanvallers aan te trekken en hun gedrag te observeren, informatie te verzamelen over aanvalsmethoden, en om afleiding te bieden van echte systemen. Een honeypot fungeert als een 'valse prooi' voor aanvallers, en kan zelfs worden gebruikt om de aanvaller in een gecontroleerde omgeving te houden terwijl de beveiligingsteams tijd winnen om te reageren.

3. Implementatie

  • Honeytoken: Honeytokens worden vaak onopvallend verspreid in echte systemen. Ze maken geen deel uit van een volledige, standalone omgeving, maar zijn geïntegreerd in bestaande systemen waar ze normaal niet opvallen.
  • Honeypot: Een honeypot is meestal een afzonderlijk en geïsoleerd systeem dat lijkt op een productieomgeving, maar dat in werkelijkheid alleen bestaat om aanvallers aan te trekken en hun acties te monitoren. Het kan een fysieke server zijn of een virtuele machine die apart van de echte systemen draait.

4. Detectie vs. Onderzoek

  • Honeytoken: Primair gericht op detectie. Het doel is om snel te signaleren wanneer iemand probeert toegang te krijgen tot iets dat ze niet zouden moeten kunnen zien of gebruiken.
  • Honeypot: Gericht op zowel detectie als onderzoek. Naast het detecteren van aanvallen, biedt een honeypot ook de mogelijkheid om aanvallen te analyseren, aanvalspatronen te begrijpen, en aanvallers bezig te houden.

Samenvatting

  • Honeytokens zijn kleine, gerichte lokmiddelen die dienen om specifieke ongeautoriseerde acties te detecteren.
  • Honeypots zijn complete, nagemaakte systemen die aanvallers moeten aantrekken en hun gedrag moeten observeren.