De Nederlander verdiende 380.000 bitcoins met mdma verkopen op het darkweb toen hij 22 was. "Ik heb alles van Spuiten en Slikken geleerd."
The Silk Road was jarenlang dé plek op het darkweb waar je vanuit je luie stoel postpakketjes drugs kon bestellen. Het was illegaal, natuurlijk. Maar door de uitgebreide informatie op de site en de hoge kwaliteit van de drugs voelde drugs kopen er veilig en comfortabel, heb ik mij laten vertellen. Eén van de meest succesvolle accounts, SuperTrips, werd gerund door de destijds 22-jarige Maikel Slomp, een informaticus uit Woerden.
De Pablo Escobar van de Silk Road
Slomp verdiende naar verluidt miljoenen aan bitcoins met zijn handeltje in voornamelijk mdma, waardoor hij bekend kwam te staan als “De Pablo Escobar van de Silk Road”. Aan dat succes kwam al vrij snel een einde, toen hij in 2013, na een undercover-operatie van de FBI werd opgepakt en veroordeeld tot tien jaar Amerikaanse cel. De Silk Road zelf werd in datzelfde jaar opgerold. Een paar weken geleden werd Slomp vrijgelaten, en nu vertelt hij zijn verhaal aan VICE.
Slomp verblijft inmiddels bij familie in Woerden. Gekleed in een camouflagetrui en petje zit hij aan de keukentafel. Hij maakt een ontspannen indruk voor iemand die net bijna een decennium in de Amerikaanse gevangenis gezeten heeft. “Ik ben nu vrij, snap je.” zegt hij.
Instagram Maikel Slop: Vocativ called Slomp "the Pablo Escobar of Silk Road" because of his high level of sales. He received 385k bitcoins for his drugs, worth about $170m.
Dat wil niet zeggen dat hij een fijne tijd heeft gehad in de VS. Slomp werd continu overgeplaatst naar de andere kant van het land en slecht op de hoogte gehouden van wat er ging gebeuren. Hij moest zijn smokkelvaardigheden inzetten om aan de contactlenzen te komen die hij nodig heeft om te kunnen zien. “Het was niet zo moeilijk om die lenzen naar binnen te krijgen, ze zijn maar zo groot, en plat, weet je wel. Maar toen ze erachter kwamen werd ik vier maanden in de isoleercel gedouwd, en daarna wéér naar een andere gevangenis gestuurd.”
Bijna was hij de cel überhaupt niet uitgekomen. Slomp is na 7,5 jaar vervroegd vrijgelaten onder de “Compassionate Release Act” nadat hij met ernstige corona-verschijnselen op de intensive care moest worden opgenomen. “Je zit daar met een hele groep mensen in de cel, dus iedereen krijgt het virus.” Hij werd beter, en kon eindelijk terugkeren naar Nederland, iets dat zijn advocaten al jaren proberen voor elkaar te krijgen.
Als een filmscript
Slomps leven leest als een filmscript, en hij probeert op dit moment zijn verhaal te verkopen aan Amerikaanse filmstudio’s. “Ik ben berucht, en als ik er nog wat geld aan kan verdienen vind ik het goed. Het interesseert me niet zoveel als ik beroemd ben in Amerika, want ik kan er toch nooit meer komen en ik hoef er ook niet meer heen.”
Toch is niet de eerste keer dat zijn drugsavontuur wordt verfilmd. In 2017 verscheen de televisiespeelfilm Silk Road op de NPO, met in de hoofdrollen Olivia Lonsdale en Jonas Smulders. Slomps advocaat klaagde de makers aan omdat de film zijn cliënt in kwaad daglicht zou stellen, o.a. door hem een “drugsbaron” te noemen. Ironisch genoeg had de publieke omroep ook het script voor het real-life succes van Slomp al eerder geschreven met hun bekende voorlichtingsprogramma, zo vertelt hij als ik vraag hoe hij begon als online drugsdealer.
“Ik kwam achter het bestaan van the Silk Road door een aflevering van Spuiten en Slikken. Ze legden precies uit hoe je op die website komt, en hoe je aan bitcoins komt om mee te betalen. Ik wilde er wat mdma kopen, maar ze hadden het niet, dus toen begon ik het zelf maar te verkopen. Ik houd helemaal niet van alcohol en van roken, maar van xtc dacht ik: iedereen moet dit proberen, het is geweldig. Vanaf toen ging alles vanzelf.”
Slomp kocht de xtc via dealers in Amsterdam, en profiteerde van de hogere drugsprijzen in het buitenland. “Dit is het land van herkomst. Ik kocht dvd-doosjes in bulk, die metalen doosjes, de Collector’s Edition. En daarin stopte ik die vacuum gesealde drugs. En dan ging het in een enveloppie.” Het was allemaal verrassend makkelijk. “Ik had een baan, als programmeur, en deed dit er een beetje bij. Maar in de eerste maand verdiende ik twintigduizend dollar ofzo. Ik ben meteen met die baan gestopt. En als je meer tijd hebt, kan je meer pakketjes versturen natuurlijk, dus toen ging het alleen maar harder.”
Terwijl hij iedereen die vragen had vertelde dat het erg goed ging met zijn softwarebedrijf, zat hij in werkelijkheid hele ladingen drugs in dvd-doosjes te stoppen. Een heel wild uitgavepatroon had hij niet, zegt hij zelf (mensen in zijn buurt dachten daar overigens anders over). “Ik werd betaald in bitcoins, en het was vrij moeilijk om die uit te cashen. Dus ik had niet veel contant geld in mijn hand. En van het contante geld dat ik had, moest ik meer drugs kopen. Ik heb wel een paar auto's gekocht, wat kleren en een paar horloges. Ik had een Bentley Continental GT, een Audi RS6, een Audi S5, een Mercedes Benz SLK.”
Zo’n drie miljoen euro
Binnen vijftien maanden harkte hij zo 380.000 bitcoins bij elkaar, op dat moment goed voor zo’n drie miljoen euro. “Daarna ben ik gestopt, het was teveel stress. Ik was er wel zestien uur per dag mee bezig, ook al had ik een paar mensen die voor me werkten. Ik had niet zoveel plannen ofzo, ik dacht, ik doe een tijdje rustig. Ik vloog naar Amerika om mijn naam te verkopen, de merknaam. Maar die koper werkte samen met de FBI.”
Slomp was nogal verrast door zijn arrestatie. “Ik had dat totaal niet verwacht. Ik was heel voorzichtig met alles. Silk Road was niet op te sporen, en de drugs verpakten we met handschoenen. En ik dacht: wat interesseert het die Amerikanen nou. Een beetje xtc en een beetje mdma. Ik ben wel in aanraking gekomen met de politie in Nederland, en daar kwam ik altijd mee weg. Dan krijg je het idee dat je veilig bent. Ik ben bijvoorbeeld een keer gearresteerd bij een feestje, toen heb ik een weekend in detentie gezeten voor een gebruikershoeveelheid. Als ze toen mijn auto hadden doorzocht, dan hadden ze drugs gevonden. Ze hebben ook mijn huis niet doorzocht, dat hadden ze ook kunnen doen. Op een gegeven moment denk je: die Nederlandse politie zijn maar een stel klojo's, een stel klungels. Ik liep toen al helemaal binnen.”
Slomp was wist dat hij opgepakt zou kunnen worden voor zijn illegale praktijken. “Maar ik dacht aan een Nederlandse straf. Ik had geen idee van Amerika en wat ze daar allemaal doen. Ik dacht: als ik naar de gevangenis moet is het misschien een jaar of twee jaar. Dat vond ik het wel waard, die paar miljoen. Maar godverdomme, in Amerika zijn ze gestoord. Ik ben blij dat ik de enige ben die is opgepakt.”
Hoewel Slomp oorspronkelijk veertig jaar de gevangenis in zou gaan, kreeg hij strafvermindering nadat hij al zijn bitcoins had ingeleverd. Hij is er zich bewust van dat die inmiddels miljarden waard zouden zijn. “Dat is me over de afgelopen acht jaar bijna elke dag verteld. Ik krijg altijd een update van iedereen die van die zaken afweet. Maar mijn vrijheid is belangrijker. Je kunt wel een paar honderd miljoen hebben, maar wat heb je eraan, als je in de gevangenis zit?”
Slomp ziet na al die jaren gevangenis nog steeds niet in wat er nou zo mis is met het online verkopen van een paar pilletjes. “Mensen gaan toch wel drugs gebruiken. Maar op Silk Road weten ze dat ze kwaliteit krijgen. Ik liet al die meuk testen.” Silk Road-oprichter Ross Ubricht heeft nog meer straf gekregen, vertelt hij. “Twee keer levenslang, plus veertig jaar. Meer straf dan El Chapo, voor het bouwen van een website! El Chapo heeft één keer levenslang gekregen, plus nog wat. Die Amerikanen zijn bezopen.”
En dat is niet omdat ze morele scherpslijpers zijn: “In het normale leven ben je crimineel, maar in de gevangenis ben je een held. Het enige waar ze naar kijken is hoeveel geld je hebt verdiend. Die mensen die daar in de gevangenis zitten hebben nog nooit van een miljoen gehoord. Ze zitten er voor het bezit van een paar gram drugs. Of voor creditcardfraude. En ook die agenten die me hebben gearresteerd, en die openbaar aanklager vonden het allemaal fantastisch. Op geen enkel moment zeggen ze: je bent stout geweest.”
Toch is Slomp niet van plan ooit weer terug de drugshandel in te gaan: “Nee joh, iedereen weet wie ik ben, dan loop je zo in de kijker.” Hij timmert nu aan de weg als “prison consultant”. Zo wil hij Amerikaanse gevangenen helpen hun weg te vinden in het chaotische gevangenissysteem. Ook wil hij de fitnesstrainingen die hij in de gevangenis gaf doorzetten. “Om nu weer te gaan zitten programmeren in een kantoortje is ook vreemd. Want al die werkgevers gaan me googlen, en als je me googlet krijg je al die criminele dingen.”