First click here and then choose your language with the Google translate bar at the top of this page ↑

De beruchte Alpha02 hield toezicht op miljoenen dollars per dag in de online verkoop van verdovende middelen. Voor cybercriminaliteit detectives, was hij publieke vijand nummer een - en een totaal mysterie.

Proloog

Op de ochtend van 5 juli 2017 draaide een grijze Toyota Camry langzaam de doodlopende weg in van een rustige buurt in Bangkok - een matig luxe verkaveling aan de westelijke rand van de stad, waar de pulserende hoogbouw van het centrum van de hoofdstad begon af te vlakken tot snelwegen en kanalen die door tropisch bos en landbouwgrond slingerden.

Achter het stuur zat een vrouw met de bijnaam Nueng. Een lichte, 46-jarige agent van de Koninklijke Thaise Politie met een kort, jongensachtig kapsel, ze droeg een wit poloshirt en een zwarte broek in plaats van haar gebruikelijke militaire uniform. Zowel zij als de vrouwelijke agent naast haar op de passagiersstoel werkten undercover.

Nueng's hart bonsde. Al meer dan twee jaar waren wetshandhavers van over de hele wereld op jacht naar het meesterbrein op het internet dat bekend staat als Alpha02, een schimmige figuur die miljoenen dollars per dag aan narcotica verkocht en de grootste digitale drugs- en misdaadbazaar in de geschiedenis had opgebouwd, bekend als AlphaBay. Een gecoördineerde arrestatie en operatie waarbij niet minder dan zes landen betrokken waren, had Alpha02 getraceerd naar Thailand. De operatie had uiteindelijk geleid tot dit stille blok in Bangkok, naar het huis van een 26-jarige Canadees genaamd Alexandre Cazes. Nueng wist dat het succes van het complot om Cazes te arresteren en deze spil van de wereldwijde onderwereld economie uit te schakelen afhing van wat zij in de komende momenten zou doen.

Nueng probeerde de indruk te wekken van een onervaren bestuurder en rolde de auto langzaam naar een modelwoning en een makelaarskantoor aan het eind van de doodlopende weg. Ze seinde naar een bewaker buiten het huis dat ze een verkeerde afslag had genomen en 180 graden moest draaien. Ze hoorde hem roepen dat ze direct achteruit moest rijden, omdat de straat te smal was voor een driepuntsbocht.

Nueng mompelde snel een bijna stil gebed - een aangepaste, high-speed smeekbede aan de heilige drie-eenheid van de Boeddha, zijn leer, en alle monniken en nonnen in zijn dienst. "Lieve Boeddha, zegen me alstublieft met succes," fluisterde ze in het Thais. "Lieve Dhamma, zegen me alstublieft met succes. Lieve Sangha, zegen me alstublieft met succes."

Toen zette ze de auto in zijn achteruit, draaide het stuur naar links en ramde het spatbord van de Toyota zachtjes - bijna in slow motion - tegen het hek van Alexandre Cazes.

Hoofdstuk 1: Alpha02

Ongeveer 18 maanden eerder zat Robert Miller in de afluisterruimte van de US Drug Enforcement Administration in Fresno, Californië, weer een pijnlijk saaie dag te luisteren naar het leven van een van de eindeloze voorraad drugsdoelen van de DEA in de Central Valley van Californië.

Alles wat Miller ooit wilde was in een SWAT team zitten. Op de academie hadden de instructeurs hem geprezen om zijn instinctieve oordeel en grondigheid, hoe hij bij trainingsinvallen op de nagebouwde drugstenten van de academie altijd nauwgezet zijn hoeken vrijmaakte en zijn blinde vlekken bedekte. En toen de jonge DEA-agent vlak na zijn afstuderen werd toegewezen aan het bureau in Fresno, had hij goede hoop dat het hem zou brengen waar hij wilde zijn: arrestaties verrichten, huiszoekingsbevelen uitvoeren, "deuren intrappen", zoals hij het uitdrukte. (Miller's naam en enkele persoonlijke details zijn veranderd, op zijn verzoek.)

De zonovergoten landbouwstad in het midden van Californië heeft lang gediend als een corridor voor smokkelaars van cocaïne, heroïne, wiet en methamfetamine, terwijl smokkelaars van de zuidelijke grens hun weg zochten naar kopers in het noordwesten en aan de oostkust. Agenten brachten hun dagen door met het uitvoeren van undercover buy-and-busts, het volgen van vrachtwagens vol met dope langs Highway 99 en het opsporen, overvallen en arresteren van kartelexploitanten.

Maar niet lang nadat hij naar Fresno verhuisde, verwondde Miller zijn voet en zijn schouder tijdens het rotsklimmen. Beide verwondingen vereisten een operatie. Er zou geen SWAT team komen, geen "slaande deuren" - tenminste niet voor de twee jaar die nodig waren om te herstellen.

Dus werd Miller toegewezen aan surveillance. Hij observeerde doelen vanuit zijn auto of zat in de afluisterruimte van het kantoor, luisterde weken of soms maandenlang naar telefoontjes van verdachten en las hun sms'jes. Het werk was vaak geestdodend saai. "Negenennegentig procent verveling en één procent opwinding," zoals hij het zich herinnert.

In 2013 stelde Millers partner bij een surveillanceopdracht voor om aan een nieuw soort zaak te werken. Ze had gehoord over een bloeiende drugsmarkt op het darkweb genaamd Silk Road - een site waar iedereen verbinding kon maken via de anonimiteitssoftware Tor en bitcoins kon uitgeven om elke denkbare drug te kopen - en zijn pseudonieme maker, de Dread Pirate Roberts. Maar toen Miller zijn superieuren naar de site vroeg, kreeg hij te horen dat teams in New York en Baltimore er al mee bezig waren. Niet lang daarna, terwijl Miller op surveillance was in zijn auto op een parkeerplaats van een winkelcentrum, zoemde zijn telefoon met het bericht dat de beruchte markt was opgepakt. De Dread Pirate Roberts bleek een 29-jarige Texaan zonder strafblad te zijn, Ross Ulbricht. Hij was gearresteerd in de sciencefictionafdeling van San Francisco's Glen Park Public Library met zijn laptop open en ingelogd op Silk Road.

Twee lange jaren later, begin 2016, kwam Millers baas de afluisterruimte binnen en vroeg of Miller zich bij een ander team wilde aansluiten. Iemand op kantoor herinnerde zich Miller's onderzoek naar Silk Road. Een plaatselijke assistent-officier van justitie had een groep samengesteld om zich te richten op darkweb crime, en hij was op zoek naar vrijwilligers van alle federale agentschappen rond het Courthouse Park in het centrum van Fresno: de Internal Revenue Service, Homeland Security Investigations en de Drug Enforcement Administration. Miller wist dat de opdracht het tegenovergestelde was van een SWAT team. Maar het zou tenminste iets nieuws zijn. "OK," zei hij. "Ik doe het."

Grant Rabenn, de jonge aanklager die aan het hoofd staat van Fresno's darkweb strike force, heeft een aantal bescheiden doelen gesteld voor de groep: Ze gaan achter individuele witwassers en drugsdealers aan, niet achter bendes. "We zijn niet het Southern District van New York. We zijn in een stoffige stad in de Central Valley van Californië," zoals Rabenn het uitdrukte. "Laten we eerst een honkslag slaan voordat we proberen een homerun te slaan."

Dat nederige uitgangspunt was prima voor Miller, die weinig idee had van hoe de darkweb drugshandel werkte. Toen Rabenn Miller vroeg om undercover heroïne te gaan kopen, wist hij niet hoe hij bitcoins moest kopen, laat staan de drugs zelf. Hij reed twee en een half uur naar San Jose om een fysieke bitcoin automaat te vinden in plaats van een online beurs te gebruiken. Zelfs toen ontdekte hij dat hij na transactiekosten slechts een halve gram heroïne kon kopen in plaats van de 2 gram die hij had gepland.

Maar langzaam, terwijl Miller rondsnuffelde op het darkweb en de verschillende markten doorzocht, kreeg hij een gevoel voor de post-Silk Road online drugseconomie. Hij zag al snel dat het werd gedomineerd door een enkele entiteit: AlphaBay.

AlphaBay verscheen voor het eerst eind 2014, slechts één van de vele markten die strijden om een deel van de groeiende criminele handel op het internet. Maar de pseudonieme beheerder van de site, Alpha02, leek slimmer dan degenen achter veel van de concurrerende markten. Alpha02 was een bekende, maar niet uitzonderlijk getalenteerde "carder", een cybercriminele hacker die zich richtte op creditcarddiefstal en fraude. Hij was een belangrijke speler op het Tor Carding Forum, een darkweb site waar hackers gestolen gegevens verhandelden. Hij verkocht zelfs zijn eigen 16 pagina's tellende "University of Carding Guide", ontworpen om beginners de kneepjes van het vak te leren, zoals het "social-engineeren" van vertegenwoordigers van de klantenservice bij banken, door hen te bellen vanaf vervalste telefoonnummers om hen te misleiden tot het goedkeuren van frauduleuze transacties.

In zijn eerste maanden online leek AlphaBay voorbestemd om dezelfde hackersklanten te bedienen. Het was bijna uitsluitend gewijd aan cybercriminele goederen, zoals gestolen accountlogins en creditcardgegevens. Maar terwijl Alpha02 de site opstartte vanuit zijn oorsprong als carder, werd de portefeuille van verkopers snel uitgebreid met de lucratievere smokkelwaar van het darkweb: ecstasy, marihuana, meth, cocaïne en heroïne, allemaal verzonden via de post. Al snel werd duidelijk dat de grote visie van Alpha02 was om twee sferen van het darkweb die tot dan toe enigszins gescheiden waren - een gewijd aan cybercriminaliteit en de andere aan drugs - te verenigen tot een enkele megamarkt. Het doel van AlphaBay, zo verklaarde hij, was "om de grootste eBay-achtige onderwereldmarktplaats te worden."

Silk Road's Dread Pirate Roberts had een soort anarcho-kapitalistisch ideaal omarmd, waarbij hij zijn site beschreef als een "beweging" of een "revolutie" die erop gericht was de mensheid te bevrijden van de onderdrukkende overheidscontrole op de handel en de verkopers, althans in theorie, te beperken tot het aanbieden van "slachtofferloze" producten. Alpha02, daarentegen, leek zich veel minder op de winst te richten. Naast een verbod op kindermisbruikmateriaal en huurmoord was de enige regel die Alpha02 aan de verkopers van AlphaBay oplegde dat zij geen gegevens of accounts mochten verkopen die uit Rusland of andere voormalige Sovjetstaten waren gestolen, of de computers van die landen met malware mochten infecteren. Dit verbod, dat gebruikelijk is bij cybercriminelen uit dat deel van de wereld, was typisch bedoeld om problemen met de Russische politie te voorkomen - een soort "niet schijten waar je slaapt" principe. Voor Miller en andere federale agenten en aanklagers die rondsnuffelden op de site, suggereerde het ook dat AlphaBay en zijn mysterieuze oprichter waarschijnlijk in Rusland gevestigd waren - een indruk die werd versterkt door Alpha02's handtekening in berichten op de forums van de site: "Будьте в безопасности, братья," Russisch voor "Wees veilig, broeders".

In een interview in april 2015 met de nieuwssite en darkweb directory DeepDotWeb verzekerde Alpha02 zijn gebruikers dat hij en zijn site buiten het bereik waren van een Silk Road-achtige inbeslagname. "Ik ben er absoluut zeker van dat mijn opsec veilig is," schreef hij, met het steno voor "operationele beveiliging," en voegde eraan toe: "Ik woon in een offshore land waar ik veilig ben."

Tijdens dat interview schreef Alpha02 in de stijl van een bedrijfspersbericht: "We hebben ervoor gezorgd dat we een stabiele & snelle marktplaats webapplicatie hebben gecreëerd die vanaf het begin is gebouwd met veiligheid in het achterhoofd," schreef hij, eraan toevoegend: "We willen al onze gebruikers (zowel verkopers als kopers) verzekeren dat hun veiligheid, privacy en anonimiteit de eerste plaats innemen op onze prioriteitenlijst."

Wat Alpha02 miste aan politieke inspiratie leek hij goed te maken in technologische aspiratie en codeervaardigheid. Hij pochte over functies zoals biedingen in veilingstijl, zoekinstrumenten die fraudeurs hielpen gestolen gegevens door te spitten om hun slachtoffers zorgvuldig te kiezen, en een transactieschema met meerdere handtekeningen om gebruikers ervan te verzekeren dat het veel moeilijker zou zijn voor wetshandhavers of malafide medewerkers om geld te stelen dat in escrow is opgeslagen.

Onder digitale misdaadonderzoekers was de bekendheid van Alpha02 als die van Osama bin Laden. Hij en AlphaBay werden genoemd op elke conferentie over cybercriminaliteit, elke bijeenkomst van verschillende instanties en elk trainingsevenement.

"We willen elke denkbare functie hebben om de nummer 1 markt te worden," schreef hij aan DeepDotWeb. Op elke pagina van AlphaBay ondertekende hij zijn werk: "met trots ontworpen door Alpha02."

Toen een rechter in mei 2015 een dubbele levenslange gevangenisstraf oplegde aan Ross Ulbricht van Silk Road, vertelde ze de rechtbank dat de draconische straf deels bedoeld was om toekomstige kopers, dealers en beheerders van drugs op het darkweb af te schrikken. Bij de opkomst van AlphaBay leek die ongekende straf het tegenovergestelde effect te hebben. Een studie in The British Journal of Criminology toonde aan dat de verkoop op wat toen de top darkweb site was, Agora, meer dan verdubbelde in de dagen na het nieuws van Ulbricht's veroordeling, tot meer dan $350.000 per dag. De auteur van de studie, die deze onverwachte toename probeerde te interpreteren, redeneerde dat door het opleggen van zo'n schokkende gevangenisstraf, de rechter enkel een nieuw bewustzijn had gecreëerd voor de drugshandel op het darkweb. In plaats van gebruikers af te schrikken, leek de rechter een enorme reclame te hebben gemaakt voor de ontluikende zwarte markten van cryptocurrency.

Alpha02 was nauwelijks geschokt door het nieuws. Na Ulbrichts veroordeling nam hij in een interview met Vice's tech-nieuwssite Motherboard even een revolutionaire houding aan en nam de fakkel van Dread Pirate Roberts over. "Rechtbanken kunnen een man stoppen, maar ze kunnen geen ideologie stoppen," schreef hij. "Darknet markten zullen er altijd zijn, totdat de oorlog tegen drugs stopt."

Maar in antwoord op andere vragen leek de baas van AlphaBay de fakkel te dumpen en duidelijker te spreken. "We moeten doorgaan met de zaken," schreef hij. "We hebben allemaal geld nodig om te eten."

In de herfst van 2015 was AlphaBay de grootste markt op het darkweb. De beheerders van Agora hadden hun site in augustus offline gehaald, uit bezorgdheid dat een kwetsbaarheid in Tor, het online anonimiteitssysteem dat het darkweb aandrijft, zou kunnen worden gebruikt om Agora's servers te lokaliseren. AlphaBay bleek een dergelijk beveiligingslek niet te hebben. Terwijl het de tienduizenden kopers en verkopers van Agora absorbeerde, kon de groeiende menigte van wetshandhavers over de hele wereld die de site in de gaten hielden, geen codeer- of opsec-fouten vinden die hen ook maar de geringste aanwijzing gaven over waar ze de servers, en niet te vergeten de oprichter, zouden kunnen vinden.

Kort voordat AlphaBay de toppositie van het darkweb overnam, had Alpha02 zijn gebruikersnaam op de site veranderd in slechts "admin" en aangekondigd dat hij niet langer privéberichten zou accepteren die naar hem werden gestuurd door iemand anders dan het personeel van AlphaBay. In plaats daarvan liet hij veel van het communicatiewerk van de site over aan zijn tweede man en hoofd van de beveiliging, een figuur die het pseudoniem DeSnake gebruikte.

De naam Alpha02 had zijn doel gediend, om de site zijn eerste geloofwaardigheid te geven. Nu wilde de persoon erachter, zoals discrete criminele bazen over de hele wereld, in de schaduw blijven en zijn fortuin zo stil en anoniem mogelijk binnenharken.

Dat fortuin groeide ten tijde van de naamsverandering van Alpha02 in een ongekend tempo: In oktober 2015 had AlphaBay meer dan 200.000 gebruikers en meer dan 21.000 productlijsten voor drugs, vergeleken met slechts 12.000 lijsten op Silk Road op zijn hoogtepunt. Ergens midden 2016 overtrof AlphaBay Agora's piekverkoop van 350.000 dollar per dag, volgens onderzoekers van Carnegie Mellon. Het was niet alleen de grootste zwarte markt op het darkweb geworden, maar ook de grootste zwarte markt voor cryptocurrency aller tijden. En het groeide nog steeds wild.

Voor Grant Rabenn, de aanklager uit Fresno, was het duidelijk dat Alpha02 nu de meest gezochte man op het darkweb was; Rabenn vergeleek zijn beruchtheid onder digitale misdaadonderzoekers met die van Osama bin Laden. AlphaBay en Alpha02 werden genoemd op elke conferentie over cybercriminaliteit, elke bijeenkomst van verschillende instanties en elk trainingsevenement, aldus Rabenn. En naarmate het doelwit op de rug van Alpha02 groter werd, nam ook de onuitgesproken angst toe dat dit meesterbrein hen voor onbepaalde tijd een stap voor zou blijven.

"Is deze persoon gewoon een puur genie die alle mogelijke fouten heeft bedacht?" Rabenn herinnert zich dat hij het zich afvroeg. "Heeft deze persoon het perfecte land gevonden met de juiste IT infrastructuur om een marktplaats te runnen, en is hij in staat om de ambtenaren daar om te kopen zodat we hem nooit zullen aanraken?"

"Naarmate elke dag verstreek, kreeg ik meer en meer het gevoel dat dit de speciale zou kunnen zijn," zegt Rabenn. "Je begint je af te vragen: Is dit de Michael Jordan van het darkweb?"

Maar Rabenn volgde deze discussies over Alpha02 van een afstand. Het idee dat zijn Fresno-team de Michael Jordan van het darkweb zou kunnen aanpakken was nooit bij hem opgekomen. "Het wordt niet verwacht dat mensen zoals wij," zegt hij eenvoudigweg, "achter zo'n site aangaan."

Hoofdstuk 2: De tip

Voordat Grant Rabenn federale aanklager werd, was zijn tweede baan na zijn rechtenstudie bij een boutique firma in Washington DC, gewijd aan de verdediging van witteboordencriminelen. De jonge, olijfkleurige advocaat met donker haar en een Hollywood-glimlach vertegenwoordigde uiteindelijk Russische oligarchen en bedrijfsleiders die werden beschuldigd van het omkopen van buitenlandse regeringen. "Zeer interessante, rijke mensen die proberen hun vermogen te verbergen en een onderzoek te vermijden," zoals hij ze omschreef, of anders "James Bond figuren die met koffers vol geld de wereld rondreizen."

Rabenn was gefascineerd door deze inkijkjes in een wereld van miljarden dollars in onzichtbare transacties. Maar hij ontdekte ook dat hij de aanklagers aan de andere kant van de tafel bewonderde en benijdde - de manier waarop zij in het algemeen belang werkten en een zekere autonomie bezaten door te kiezen welke zaken ze zouden vervolgen. Dus begon hij te solliciteren naar banen bij Justitie en vond er uiteindelijk een in Fresno.

Hoewel hij in Zuid-Californië is opgegroeid, kon Rabenn Fresno niet op een kaart plaatsen. Maar toen hij in 2011 bij het DOJ-kantoor aankwam, vond hij wat hij altijd al wilde: een plek met bijna geen hiërarchie of bureaucratie, waar hij gewoon te horen kreeg dat hij zich moest concentreren op het witwassen van geld en verder vrij spel kreeg. De volgende jaren pakten hij en de lokale agenten fraude en afpersing, uitbuiting van kinderen, corrupte agenten en natuurlijk drugshandel aan - en volgden illegale geldsporen waar die ook heen leidden. "We waren gewoon aan het rennen en schieten," zegt Rabenn over die productieve jaren met een jongensachtig enthousiasme.

Rabenns witwaszaken begonnen vaak met de stroom meldingen van verdachte activiteiten die banken moesten indienen onder de Bank Secrecy Act. Halverwege 2013 ontdekte Rabenn dat steeds meer van die meldingen werden veroorzaakt door financiële transfers vanuit cryptobeurzen, platforms waar gebruikers digitale valuta konden ruilen voor traditioneel geld zoals dollars, euro's of yen. De banken vermoedden vaak dat deze valutaswaps cash-outs waren van vuile digitale winsten. Dus verdiepte Rabenn zich in tientallen uren YouTube-video's om deze nog nieuwe valuta, Bitcoin genaamd, en de mechanismen ervan te begrijpen, en hoe het een anonieme onderwereld van online handel leek aan te drijven.

Criminelen stroomden naar deze donkere markten omdat algemeen werd aangenomen dat de cryptocurrency anoniem en onvindbaar was. Zeker, elke transactie werd vereeuwigd in de blockchain van Bitcoin, een onvervalsbaar, onveranderbaar en volledig openbaar grootboek. Maar dat grootboek registreerde alleen welke bitcoins zich op welk Bitcoin-adres bevonden - lange, unieke reeksen letters en cijfers - op elk moment. In theorie betekende dit dat kopers en verkopers van illegale goederen aan weerszijden van de wereld elkaar geld konden sturen vanachter het masker van die cryptische adressen zonder een spoor van hun echte identiteit prijs te geven.

Maar net zoals op cryptocurrency gebaseerde platforms als AlphaBay enorme nieuwe wereldwijde markten openden voor criminelen, openden ze ook enorme nieuwe mogelijkheden voor wetshandhaving, zoals Rabenn zich snel realiseerde. Het darkweb gaf hem de kans om zaken te doen op een schaal die anders onmogelijk zou zijn in Fresno: Zolang een drugsdealer overgehaald kon worden om een pakketje naar het Eastern District van Californië te sturen, vond de misdaad officieel plaats in zijn rechtsgebied.

Rabenn had geen idee hoe hij de anonimiteit van de blockchain kon doorbreken. Maar hij dacht dat zelfs darkweb dealers soms fouten moesten maken die met traditioneel opkoop- en overval politiewerk konden worden opgespoord. Voor een ambitieuze jonge aanklager was die mogelijkheid opwindend. "Ik was niet per se tevreden met het vervolgen van drugsezels die meth op de snelweg 99 reden," zegt hij. Als hij een undercoveraankoop online kon regelen en de verkoper kon identificeren, kon hij dealers in het hele land arresteren. "Ik hoef alleen maar dope bij ze te bestellen en dan kunnen we ze pakken. En dat is wat we deden."

In 2014 begon Rabenn met het vormen van zijn "darkweb strike force" en nodigde lokale rechercheurs van Fresno's Homeland Security Investigations en IRS Criminal Investigations uit. Het was een klein team van "vreemde eenden", zoals hij ze omschrijft - agenten met een meer cerebrale inslag, die zaken grotendeels op een computerscherm behandelen in plaats van deuren in te trappen zoals hun collega's in de Central Valley.

Tegen de tijd dat hij Robert Miller rekruteerde uit de afluisterruimte van de DEA, had het team van Rabenn al enig succes geboekt met hun undercoveraanpak. Ze begonnen met het aanpakken van een paar zogenaamde peer-to-peer exchangers - personen die bitcoins kochten en verkochten in de echte wereld en vaak werden gebruikt door darkweb dealers om hun vuile cryptocurrency te incasseren. In verschillende gevallen hebben ze de adressenbestanden van die handelaren onderzocht op legale namen van handelaren die zaken met hen deden, ze opgespoord en gearresteerd.

Maar Rabenn begon ook te vermoeden dat zijn voorgevoel juist was: Veel van de dealers waar ze zich op richtten waren inderdaad slordig genoeg dat agenten gewoon drugs konden kopen en naar aanwijzingen konden zoeken in de verpakking of in de online profielen van de verkopers.

Miller, die aan zijn nieuwe opdracht begon, verzamelde de gebruikersnamen van AlphaBay's top dealers van heroïne en de krachtige synthetische opioïde fentanyl, en hij begon één voor één van hen te kopen. Toen de pakketten arriveerden, driemaal verzegeld in zilverkleurig Mylar en plastic, onderzochten Miller en het team zowel de zendingen als de online aanwezigheid van de verkopers. Ze ontdekten dat één verkoper een elementaire fout had gemaakt: hij had zijn PGP-sleutel - het unieke bestand waarmee hij gecodeerde berichten kon uitwisselen met klanten - gekoppeld aan zijn e-mailadres op de PGP-sleutelserver die een catalogus van gebruikersidentiteiten opslaat.

Miller en Rabenn koppelden die e-mail snel aan de social media accounts en de echte naam van de dealer. Ze ontdekten dat hij in New York woonde. Miller vond vervolgens vingerafdrukken op een pakket heroïne dat vanaf een van zijn accounts was verstuurd, die overeenkwamen met die van een andere man uit New York. Tot slot werkte Miller samen met postinspecteurs om foto's te krijgen die waren genomen door een zelfbedieningskiosk van het postkantoor. De foto's toonden de tweede New Yorker die een dopezending op de post deed. Miller en een team van agenten vlogen door het land, doorzochten de huizen van de twee mannen en arresteerden hen beiden.

Dezelfde simpele PGP-truc stelde Miller in staat om de echte naam van een andere opiatendealer op het zwarte web te achterhalen - wat een deel bleek te zijn van zijn zwarte-web-handleiding, achterstevoren geschreven - en hem te betrappen op het verzenden van dope, opnieuw met behulp van bewijsmateriaal van een kioskcamera van het postkantoor. Toen agenten het huis van de man in San Francisco binnenvielen, vond Miller stapels fentanyl en heroïnepoeder op tafels en in open plastic containers.

Rabenn's team was nu op dreef en bouwde belangrijke zaken en zelfs een reputatie op. Toen Miller een pakje opiaten bestelde met bestemming Fresno, was hij geamuseerd toen zijn verdachte uit San Francisco hem waarschuwde dat een bijzonder agressieve groep agenten die vanuit de Central Valley opereerde het gemunt had op spelers op het darkweb en dat hij maar beter kon oppassen.

Maar Miller en Rabenn hielden zichzelf niet voor de gek: Een paar van AlphaBay's slordigere dealers oppakken zou die zwarte markt net zo min omverwerpen als de DEA de Mexicaanse kartels zou verslaan door de zoveelste meth muilezel over Highway 99 te jagen.

In november 2016 was Miller klaar om weer iets nieuws te proberen. Hij had een paar behoorlijke darkweb busts gemaakt, maar hij hield niet van het papierwerk of de weken voor een scherm. Zijn schouder en voet waren eindelijk hersteld. Misschien was het toch nog niet te laat om bij het SWAT team te gaan.

Toen, op een middag, kwam Miller terug op kantoor na het ophalen van de lunch, zijn In-N-Out Burger tas nog in de hand, om een e-mail te vinden van een intrigerende vreemdeling.

De e-mail legde uit dat de afzender had gegoogled op darkweb arrestaties, op zoek naar een contactpersoon. Ze hadden de FBI tiplijn geprobeerd, maar niemand had gereageerd. Ze hadden Homeland Security geprobeerd, ook geen geluk. Uiteindelijk vonden ze Miller's contact informatie in een van de Fresno team aanklachten tegen een AlphaBay drugsdealer.

Dus de vreemdeling had besloten om te proberen in contact te komen met Miller. En nu waren ze klaar om een tip te delen over wie Alpha02 werkelijk zou kunnen zijn.

Bron: anoniem, wired.com